Jesion

JESION (Fraxinus excelsior L.) - gatunek ten posiada duże wymagania co do gleby, ale należy do drzew stosunkowo tolerancyjnych na niską temperaturę. Sadzony jest często jako drzewo ozdobne przy ulicach i parkach. W zimie poznać go można po aksamitnie czarnych, cebulastych pąkach.

Należy do długowiecznych dorodnych drzew, pochodzi z roślin oliwkowatych i obejmuje około 60 gatunków drzew i krzewów, pochodzących z obszarów umiarkowanego klimatu półkuli północnej.

Jesion jest wysokim drzewem liściastym, z luźną, jajowato stożkową koroną. Już sama jego nazwa „wyniosły” nawiązuje do jego wysokiej i strzelistej, a przez to niezwykle eleganckiej sylwetki, dzięki której bywa on czasami nazywany „arystokratą wśród drzew”. Początkowo rośnie szybko, w wieku ok. 100 lat przestaje rosnąć na wysokość, żyć może 300 lat. Posiada naprzeciwległe liście, które jesienią opadają bez zmiany barwy i szybko ulegają rozkładowi.

Owocem jesionu są  orzeszki ze skrzydełkiem, zebrane w bardzo gęste pęki. Substancje zawarte w liściach i korze mają działanie przeciwreumatyczne i przeciwbólowe. 

Jesion jest drzewem bardzo sprężystym, przez co był niezastąpiony w budowaniu lanc, łuków czy strzał. Dzisiaj z jego drewna produkuje się okleiny do produkcji mebli oraz stosowany jest do wyrobów materiałów podłogowych. We Francji i Belgii liście jesionu są wykorzystywane do produkcji napoju alkoholowego frenette. 

Kora młodych drzew jest popielata lub srebrzystoszara i gładka, z czasem jednak staje się brunatnoszara, a na pniu zaczynają pojawiać się bruzdy. Owoce jesionu zwisają z dużych gałęzi, niedojrzałe mają zielony kolor, później żółkną i brązowieją.

W mitologii nordyckiej jesionem najprawdopodobniej był Yggdrasil, olbrzymie drzewo na którym miały znajdować się różne światy. 

Brązowienie liści i zamieranie pędów. Zbyt obfite opady lub mała odległość od zbiornika wodnego powoduje gnicie korzeni. Liście żółkną, brązowieją, a pędy zamierają. Taka sytuacja ma miejsce w całej Europie. Niekorzystne warunki panujące w siedlisku oraz działanie grzybów doprowadza do infekcji. Niestety nie znaleziono jeszcze metody walki z tą chorobą. 

Zgrzel siwek jesiony, wywołuje zamieranie i brunatnienie siewek. U starszych drzew powoduje gnicie korzeni i podstawy pędu doprowadzając do obumarcia rośliny. 

Frytoftoroza - patogen, który hamuje wzrost drzewa, zamieranie pędów, gnicie pnia oraz brunatnienie. 

Szkodniki z którymi jesion musi sobie radzić jest:

• szpeciel jesionowiec 

• pordzewiacz jesionowy

• skorupik jabłoniowy

• bawełnica jesionowo-jodłowa

Posadź drzewo!